Zapasy wyceniane są w cenie nabycia lub w koszcie wytworzenia nie wyższym od ceny sprzedaży netto.
Koszt ustala się z zastosowaniem metody „pierwsze przyszło-pierwsze wyszło” („FIFO”) za wyjątkiem węgla produkcyjnego, biomasy i mączki wapiennej, których koszt ustala się z zastosowaniem metody średniej ważonej ceny nabycia.
W ramach zapasów Grupa wykazuje świadectwa pochodzenia energii nabyte w celu umorzenia, nabyte w celu dalszej odsprzedaży, jak i wytworzone we własnym zakresie.
Świadectwa pochodzenia nabyte wycenia się według ceny nabycia, pomniejszonej o ewentualne odpisy z tytułu utraty wartości.
Świadectwa pochodzenia energii wytworzonej we własnym zakresie rozpoznawane są w momencie wytworzenia energii (lub na dzień, w którym ich uzyskanie stało się prawdopodobne), chyba że istnieje uzasadniona wątpliowść co do możliwości ich wydania przez Prezesa URE. Świadectwa pochodzenia energii wytworzonej we własnym zakresie wyceniane są według cen rynkowych z ostatniego dnia miesiąca, w którym wytworzono energię, której świadectwa dotyczą.
Termin wykonania obowiązku umorzenia świadectw pochodzenia energii lub poniesienia opłat zastępczych za dany rok upływa z dniem 31 marca roku następnego.
W ciągu roku obrotowego oraz do 31 marca roku następnego – w cyklach miesięcznych Spółka przedstawia Prezesowi URE świadectwa pochodzenia energii do umorzenia w celu realizacji obowiązku za dany rok obrotowy. W księgach rachunkowych ujęcie w kosztach umorzenia świadectw pochodzenia energii i świadectw efektywności energetycznej następuje na podstawie decyzji o umorzeniu wydanej przez Prezesa URE, z zastosowaniem rozchodu według metody szczegółowej identyfikacji świadectwa.